[islami bilgiler] [islam tarihi ] [islam devletleri] [islam ve ahlak] [kuran'da cennet] [kuran'da cehennem]

İSMAİL ATA

Seyyid Ata'nın yüksek halifelerinden.. Halimin başında halk İsmail Ata'ya çatar, aleyhinde konuşurmuş.. O da dermiş ki:

— Ben onları bilmem, tanımam; yiyeceklerini verir, davul­larını çalarım. Canım feda olsun kendilerine!.

Seyram ile Taşkent arası Hoziyan kasabası halkı da ismail Ata hakkında söylemediğini bırakmazmış.

Mukabelesi:

— Bu mollalar bizim sabunumuzdur. Onlar olmasa nasıl te­mizleniriz.

Hoca Ubeydullah Hazretleri bu sözü pek beğenirlerdi. Halk şefkat mevzuunda yine ismail Ata'nın düsturu:

— Halkı sev, ona güneşte gölge, soğukta kaftan, kıtlıkta ek­mek ol!

Hoca Ubeydullah hazretleri, bu söz için de «her hikmeti top­layıcı kelâm» buyurmuşlardır.

ismail Ata'nın bir müride telkini:

— Ey derviş, seninle tarikat arkadaşı olduk! Bizden bir na­sihat kabul et: Bu dünyayı süslü bir mezar say, Allah ile kendin­den, başkasını yok bil; ve nihayet tevhid denizinde öyle boğul ki, sen de aradan çık ve «var olan ancak Allah'tır» sırrına er!

Büyüklerden biri diyor ki :

— Şeyh İsmail'in müridleri secde ederken kendilerinden zevk kokusu gelirdi.